ابو بکر محمد ابن زکریای رازی، دانشمند و طبیب مشهور ایرانی در سال 251 قمری در شهر ری متولّد شد. در فلسفه و نجوم، ریاضیّات و ادبیات به تحصیل پرداخت و طب را به طور کامل فرا گرفت.او به خدمت یکی از حکّام سلسله ی سامانی ری درآمد و ریاست بیمارستانی را که در این شهر تأسیس شده بود، در اختیار داشت. مدّتی هم در بغداد به طبابت پرداخت. از او آثار بسیاری بر جای مانده است. از جمله کتاب (الحاوی) که در زمینه ی علم طب به رشته ی تحریر در آمده است. این کتاب مشهود رترین اثر رازی است که تا قرن ها در دانشگاه های کشور های اروپایی تدریس می شد. کشف الکل را به او نسبت داده اند. رازی در سال یا 313 یا 323 قمری در ری در گذشت..
